Gece yarısı.
Sofadaki ampul..........!
Mavi led ışığıyla,
Boğmuş..............
Odanın karanlığını.

Uyku ağır.
Uyku narkozda.
Beden bir başın.
Bellek kendinde değil.
Kim bilir nerelerde.
Vücut öyle mayışmış.........!
Dağıtmış kendini,
Uykunun doruğunda.

Bir nefeslik gül kokusu saldı.
Biraz öptü,biraz okşadı.
Dokunduğu tenin ısısına..........
Duygularını konuk etti,
O kalbin odasında.
Hapsetti kendini,yarin yüreğine
Ne kondurduysa kondurdu...........!
Mutlu olsun devranı gönül diye.

Bir deprem edasıyla...........
Titreyip durdu.
Zangır-zangır esti.........!
Omuzla boyun arası,
Yapışı verdi bir öpüş.
Evirdi-çevirdi.
Tutturu verdi romantik sözler.

Hayat toz pembe,
Beden aşkta-meşkte.
Yürek öyle bir yolda..........!
Çift zamanlı motor gibi,
Gidebildiğince hızda.

Uyandı mahzun beden.
O darbeler,sarsıntısından.
Bir sağa baktı-bir sola
Bir de...............!
Yandaki yastığa.
Aldanmış gibi oldu............
Hepsi rüya-hepsi yalan.
Birkaç dakikalık..........!
Düş zamanıymış,geriye kalan.
Falan-filan.

Kurban sarcan
KOCAELİ