SON VİZE
Toprak ıslanırdı; ben ekmeden
Birşeyler yeşerirdi; umut gibi Belkide ekmeden biçiyordum Derdi; kederi; gamı; tasayı Yeşeren fidanı ben sulamazken Günden güne yeşeriyordu Çektiğim ve çekeceğim çileler Sanki büyük orman oluyordu Azgın nehirlerle beslenen Bir umutdu; benim için yaşamak Artık herşeyim; başka bir basamak Bir umut dizesiydi yazılarım Sanki herşeyi anlatıyordu şiirlerim Kelimelerle besleniyordu nehirlerim Artık umut ormanımı; suluyordu Bir başkaydı; benim yaşadıklarım Belki hatalıydım; amma velakin Bu kadar üst, üste olurmuydu Olumsuzluklar dizesi Belkide ruhumun son vizesi Herşeyi anlatan bir şiirle Kesilecekti; herhalde |