Korku Ümidin Kardeşi
Dil bilen olsaydım üzülen olmazdım.
Yazmaktan ziyade okumak gerekiyor hayatı. Yazamıyorsam eğer, hep okuyamadığımdan… Yüreği viran eyleyen her zat, Bizzat sorumludur vahşileşen pençelerden. Korku, ümit ve yakarış bir aradalar. Kol kola bir çığlık birikiyor sema da. Aklı kıt kılan ümidi korkuya zıt kılar. Oysa ümit ve korku bir aradayken güzel… Zor günler kolay günlere avanta. Zor günlerden geçenlere kolay günler sanki lavanta Kokusu üstüne sinmişse insanın, İşte o zaman umutları anlam bulur. Dili hüsnü-ü zana alıştırmalı. Çünkü hiçbir kazanım cefasız olmaz. Var gel umulana umut edilen olmadıysa, Umulandan geçersen umut edilene sarıl. Çünkü üçüncü şık diye bir şey yok… |