Otur haline şükür et ey sevgili pederim
Hele biraz sabreyle sonrası Allah kerim
Ya bir de beni görsen senden daha beterim
Yemeği hanım yapar ben bulaşık yıkarım

Hanım dizi izlerken ben de demlerim çayı
Bir kez olsun toplamaz ortadaki sofrayı
Bu durum hiç değişmez yılın on iki ayı
İnan ki bazı günler hayatımdan bıkarım

Dostlarım bana gelir ben onlara gidemem
Bağırıp çağırmak mı? El insaf bile demem
Ve lakin babacığım hiç şikâyet edemem
Hep boynumu bükerim dişlerimi sıkarım

İnan olsun öteye git bile dememişim
Ağzımın tadı ile bir yemek yememişim
Çocuklara bakmaksa yalnızca benim işim
Ne kahveye giderim ne de evden çıkarım

Bazen kaynanam gelir suratı iki karış
Sanki küsen benim de der ki eşinle barış
Ne yapayım be baba rica minnet yalvarış
Oturur da halime hep ağıtlar yakarım

Sıcak sudan soğuğa değmemiştir hiç eli
Var mıdır bizim gibi söyle başka bir deli
Bir ara düşündüm de Iraklı Suriyeli
Ama boynumu büken sadece çocuklarım

Bin bir naz ile kalkar bir fiyaka bir çalım
Her hali ayrı sorun bilmem nasıl aşalım
İkimizde hanımı birlikte boşayalım
Vallahi hiç acımam evi barkı yıkarım