EFGÂN-I ZÜMRÂÖpmek Islak kirpiklerinden bir adamın Dil ucuyla tatmak acısını Yanmak Yanağına düşen puslu bir Ocak yalazında Efildeyerek gezinmek Sonra Dinlenmek ılgın ılgıt nefesinde Aşk budur Dedi Kadın Örttü kirpikleriyle Adam Dudaklarını kadının Üşütmesin dedi Kelimelerin Mart da bitti Ve Dışarıdaki fırtınayı saçlarına Yağmuru ayaklarına giyinmiş Eli yüzü çamurlu Bir Nisan daha Sürüyerek çiçekli basma entarisinin Dantelalı eteğini Pasak sokağımın alçılı asfaltından Öyle sessiz Öyle b’izsiz geçecek Gözlerimden sağdığı resimlerle Mahmuzlayıp penceremdeki Hazerân’ımı Beni aynalarıma Aynalarımı bana kırdıracak Hezayânî Haziran Sonra Temmuz Yakacak avuçlarıma Kına niyetine Yaslı bir ağıdı zılgıt zılgıt Telli duvaklı Ve Eylül’de dökülecek içime misâl Öksüz yetim kâinât Kasım’da asılacak boynuma Kör kargılarla alnımda karılan İm(l)âsız im(k)ansız kaderim Yüzümün enkâzına devrilse de Bu tirşe Bu abus arş-û asumân Gözlerim Hep Aralık kalacak Kaç mevsim geçti aramızdan Yatağını kaybetmiş Ç’ığıl çırıl bir nehir gibi bîuhde Kaç iklim değişti Kaburgalarımı tekmeleyen Göğsümü delen yüreğimde beyhûde beyhûde Kaç Eylül’de Yoldu saçlarını bahçedeki kiraz ağacı Kaç şivânla yas giyindi Seni çoğalttığım aynalarımın sırçası Kaç Ay gezindi esmer teninde gecemin Kaç yıldızı vurdum kanadından Sapan yaşlarımla Gelmedin İç acılarımın toplamı 365 gün 52 Hafta 8.766 saat 525.960 dakika SEN ediyor Yoksan Noksanım Anla |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar