JEYNGözlerinin kırık kırgın sularında taşlanan Heyzabûn’a de ki Paslı bir kargı ucuna geçirdim Birindâr ömrümün üzerine el basarak Ettiğim yeminimi Avuçlarıma akıtıp kör ettim Efsânına perde çeken gözlerimi Ki Sen Darağacını muska kâbilinden asıp boynuma İçirip firkâtin ahını Vuslâtın andını İç kanamalı kelimelerimin Sol sapağına Yüreğinin parmak izine Imbât imdât sürdüğüm son nefesim Hükümsüzdür Mısralarımın rutubetli koğuşlarına sürgülediğim Tüm deli bozuk sevmelerim Al kalemi Bu sevdânın başı için Yargıla beni Oyyy benim Kerbelâ Yüreklim Sevdâsı Adressiz bir anız yangının Alz alaz çakımına kurban Alfabesi sessiz Şiirim Neyleyim Neyleyim ki Sevenin sevdiğiyle yoğrulduğu Kavrulduğu bir Aşk oyununa Sadece alkış tutabilen Zavallı şakşakçı izleyicileriyiz Biz Ne Başrol giyinebiliriz bu sahnede Tüm sevda repliklerini Sayfa sayfa ezberleyerek Ne ki Başroldeki sevdiceğimizin omuz dibinde Şamar yiyen bir figürân olabiliriz Elimizde kalem kağıt Bir kaç yaldırak kelime Bir kaç kaypak kapkaç tümlenemeyen tümce Dilimizde burnu sümüklü şiirlerimiz Gideriz Taşınırız Kirasını ödeyemediğimiz gönüllerden bir yağmur vakti Bir gurûb vakti Bir şafak vakti Toplayarak Dağılan uzuvlarımızı duvardan Masadan Kapıdan Paspas altına bırakarak dilimizi Gideriz Sevdiğim Gideriz işte |