i n c e t e k e r l e m e
’’hepimiz üstünde yaşıyoruz adı aşk olan koskocaman bir yaranın’’
say ki yokum ben damarlarımdan ince bir tekerlemede geçip gidiyor ömrüm . . . alnımda adına kader denilen bir karmaşa ve parmakuçlarımda tanrının piç çocuklarının sesleri . . . iki ucu tüten bir hasretle yazıyorum sana bunları adı biz olan bir düş’ün kovuğunda sızlarken yaram kuşlar göçten dönerken kalbimi yontup bir çocuğun başının altına serdim az önce sen yokmuydun hiç olmadın mı mesela ne zamandır ayağımın altına serdiğim canın üstünde tek ayakla yürüyordu gölgen keşke tutup bana kumral yalnızlıklardan bahsetsen şimdi biraz yen’i içinde kalmış sarılması kırık kollardan . . . ’’ m e r h a b a ’’ sur’u bir kafir tarafından üflenmiş kıyametime hoşgeldiniz bayım . . . Ebru Karayel |
çok güzel bir kalemin var
kutlarım yüreğini