ÖLÜMÜNE SEVMEK BENİMKİ...
ÖLÜMÜNE SEVMEK BENİMKİ...
Gözyaşlarına gözyaşlarımı kurban ettim Yıllarımı darağacına tek tek asıp da sildim Umutlarımdan o yıllara darağacı yaptım Boynuma geçen urgan ise ölümsüz sevdam oldu Aşkını da ilmik ilmik boğazıma geçirdim Bu benim yaşadığım sevginin öyküsüydü İstemesem de sonu böyle bitti... Bunu sen istedin, Sen de ben de birlikte sonuçlarını yaşıyoruz. Sen pişman olabilirsin, Dilersen sevdamı da adımı da,aşkımı da yok sayabilirsin Silebilirsin...Üstüne bir çizik atabilirsin. Unutma ki çabaların boşa, Çünkü ben, Senden başkasını sevmemek, Bir başkasının olmamak üzere, Başta yemin etmiştim hatırlasana... Ne çabuk unuttun.Ne yazık... Çok yazık oldu bu aşka Sen öyle istiyorsan Bırak öyle olsun... Sensiz bir yaşamım olmayacak ki artık... Öyle de bir, böylesi de bir... Bense hala o eski aşığım Hala da olduğum yerdeyim Ve hala da seviyorum. Çünkü ölümüne sevdim ben... Suat TUTAK 28.03.2016 (Garip Şair) |