Sabır..
Yorgunum.......
Etrafımda onca insanlara rağmen yalnızım.... Kuru bir yaprak gibi savuruyor rüzgar beni her yere Sokakların bile sahipleri var yalnız kalmıyor gece gündüz Her bir köşesinde aydınlatıyor lambaları Ben ise gecenin karanlığında kayboluyorum En ufak mutluluklara bile muhtaç oldum artık Boş gözlerle bakıyorum etrafıma ufak bir tebessüm ile Kaderin sillesi diyorum çekiyorum sineye Acizlikten eyvallah diyorum her şeye İnanıyorum ki yüce Rabbim canımı ne hastalıktan Nede hasmımın eşinden alacak ZALİMİN elinde tükeneceğim......... |