BAK KAPIDA NİSAN
Mart ayı bitmek üzere, bak kapıda Nisan
sensiz bu mevsim sanki kara kış, tenim hala kardan,buzdan sensiz bu geceler simsiyah, çıkasım yok kahrolası zifiri karanlıktan. Hani diyorum, yine gelsen günüme güneş, geceme ay olsan yıldız gibi kaysan gözlerimden süzülsen, içimi aydınlatsan. Hani diyorum, ayaz yemiş toprağımı biraz ısıtsan don yemiş bedenime filizler sunsan her santimimi Papatya, Gelinciklerle doldursan Hatta !... Hanım eli gibi kök salsan yine yüreğimi sarsan,sarmalasan her damarımda tek tek çiçek açıp sonra kokunu yaysan, bana İlkbaharı yaşatsan. İstersen en kırmızısından Gül ol bereketlendirdiğin toprağımda, ne Arı ne de Kelebek sadece ben olayım yanında sadece nefesim gezinsin her yaprağında. Ya da ; Ben söğüt ağacı sen rüzgar olursun en ılımanından eserken okşarsın sana uzanan dallarımdan. Biliyorum duyuyorsun haykırışımı er geç bahar yapacaksın kara kışımı dağıtacaksın sislerle dolu günümü, aydınlatacaksın geceyi misafir eden akşamımı Dua ediyorum Tanrıma her mevsim yaşatsın bu büyük sevdamı Yalvarıyorum Tanrıma unutturmasın bana her gün zikrettiğim dudaklarımdaki adını. Hsevin 25/03/2016 |