“ kilerin kilidi kırık ”
bir gün geç kalsak kim halleder eksik işlerimizi,
niyetlerin ne zaman cam kavanoza girdi kullanılmadan çürüdü tavan arasındaki çeyizlerin gibi... incirin yaprağını bilir misin, örtüydü ilkin sonra çömlekte pişen yemeğin lezzetini toprağın mayhoş tadı dokunur her kaşıkladığında acıktık, açlığı bastıramadık daha gizli bir yoldu henüz hiç görmediğimiz... bir buz gibi düşüp parçalandı mı duygularımız çıplak mı kaldı ağacımız, ne vakit budandık, şekillendik gözlerimiz perdesini araladık...söyleyin ne vakit yanmadık mı sevdalarda, suyla buluşmak hayaldi o sıra demi koyulttuk, kimya bulaştı inandığımıza bir hastalık gibi taşıtıyor avucumuzda... gece demini salıncağa koymuş bekliyor gün aydınlığını başka iklime bırakıyor kilerlerin kilidi kırık aç hırsızımız karın doyuruyor... |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar