yokluğunmu ölmek..??
dalgaları vurdum sırtıma
hayalinide gözbebeklerime yerleştirip başladım yürümeye sahil kenarında... aklımda sen...yüreğimde sen.. her şeyde sen....her yerde sen.. adını yazdım kumlara her adımda seni nasıl özlediğimi anlattım dalgalara.. gökyüzündeki mavide seni gördüm seni anlattım martılara Hiç yalnız bırakmadılar beni bilirmisin.. hep dinlediler ne zaman seni anlatsam ne zaman seni anlatsam daha hızlı çırptılar kanatlarını sessiz sessiz gözyaşı dökerken dalgalar belki öfkeyle, belki üzüldüklerinden öyle bir vurdular ki kıyıya seslerinden irkildim sen duymuyordun ama onlarda isyan ediyordu yokluğuna.... ama yine de mutluydum ben.. kahramanımdın....benimdin.. ve sewmiştin beni en derinden... diğer adı ölümdü yokluğunun ama içimdeydin ve ben yaşatmalıydım seni ölene dek.. bu yüzden yaşamdın sen...bu yüzden hayat koydum adını... 27.03.2008 yürek paren |
tebrik ederim..