Ruhumun karanlığında...
Hüzün kokulu yalnızlığıma sığındım yine
Bütün renkler simsiyah şimdi Karanlıklar siyahlaştı iyice sensizliğimde Ölüme kardeş uykuların yolcusuyum artık... Kimsesizliğime alıştım bir nebzecik olsa da; Canımı yakan sensizliğimdir... Kör bir bıçağın dilimlemesini andırır hıçkırıklarım Düğümlenip duruyor ruhumun kayıp köşelerinde Zaman mefhumu cinayete uğradı yalnızlığımda Zanlısı olarak beni arıyorlar biliyor musun? Yokluğuna ağlayan ruhumun karanlığında... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |