DUR/MAbas sana ayrılan mabedimin sunağına kokun ortalığı bassın tütsü niyetine. sevdanın buğusu sarmış yüreği sildikçe parmak izlerim yol yol gidişin bir çay tadında olsun damakta dur/ma soğumasın içmeden ca(n)m kırıkları döşedim yollarına her bardak şerefine aşk niyetine. hani diyordun ya ben gidersem dayanamazsın şafağı söndürürsün pancerende dağlara gömülü kalır bakışların kurtların parçaladığı ceylan çığlıklarına karışır gel diyen sesin duyulmaz olur c/an çıkınca işte öyle sevgili dediğin gibiyim ardından gözyaşı döktüğüm günden beri hani tez gelirdi giden su gibi akar yolunu bulurdu o yürek yalnızlıktan elbet yorulurdu. hangi çivi söker kalbimden seni orası senin otağın beylerin lafı ikiletilmezmiş gel de bana dur/ma ayaklarımda karıncalanmalar sürünür topuklarım yere tut elimden bir kere bilirim,yaban ellerin güneşi üşütür tenini dokunsam ellerine tutuşur ellerin sarı bir zambak bel verir içinde dur/ma tam zamanı. Ayvazım DENİZ |
keyif aldığım şiirinizi tebrik ediyor saygılar
sunuyorum...