Ruhsuz adam.Hayat geçiyor sen ne kadar bilesende O sivri dişlerini anlamsız gecelere Ve Volga Nehri akmaya devam edecek İstesen de,istemesen de Benim değirmenim döner Benim taşım da dövülür öğütler Bu kadar nefret yakışmazdı sana O akşam yaralı kaldığındaki Öldürmeye çalıştığın kelimeler Hani bir kavga Moloz gibi anında tutuşan Bir de sevda Anın da yok olur Akşam çiçeğim,gündüz fenerim Sen böyle değildin Hitabetin kadar küfründe sağlam senin Bu nefrettir severken Ağzından akan kinin Sen böyle değildin ne ara ruhsuzlaştın Senin kadar kıskancını da görmedim zaten Anlam veremedğim bir sürü neden İlk insan diye mi kıskanılmadı adem Buralar ruhsuz kalsada. Sanma ki gittin diye her yerim matem. |
saygılar