İnabe Yangınları IIIEy Münib vakti geldi Aç ellerini, yanık, dua et yarınlara Baharın çilesini kardelenler çekermiş Düşen her bir cemrenin muhafızı olmaya Evvelden Gönüllü olduğundan mıdır? Haykırmalısın nevbahar çağrısını Sükutla rezonans, mütemadi çığlıklarla.. Solgun karanfillerin sermayesidir Varlığın,ve heyecanın Sonsuzluk treni perondan ayrılırken Mefkûren göksünde bir şeref payesidir Dedim ya tam vaktidir duanın ... Ey Münib bugünler geçer , geçer de Geriye hüzün kalır,bir de zeval -i elem Ve onur madalyası , evladına emanet Bugün idam fermanını planlarken bir kısım alem Sen muttasıl , yürümene devam et... |