esrik tebessümleriçimin dar dehlizlerinden düşüyorum buz kesmiş izbe caddelerine ve s/ağır bir döngüden b/akıyorum şimdi yüzünün gamzelerine acıyor ellerim yıldız yığını saçlarına değdikçe ki kan çanağı g/özlerim keder dolu g/özlerim g/özlerine değdikçe oysa ki... usul usul sisler çökerken yüreğime sen yeniden coğalıyorsun içimde gülüşün gözlerin ve tenin şimdi bir alev topu yüreğimde ki bilsen kaç acının imtihanından aldım kendimi ve kaç intihar gecelerinden bir ömre bedel sürgünlerinden geliyorum talibim sevgine ki ben yudum yudum içtim hasretini eylül kesiği bileklerimden çok erken çökerken akşamlar içime ne mazi silinirdi g/özlerimden ne de bir umut doğardı geleceğime ki... hep kırılgan bir hoyratlıkla geçti hayatım esmer ellerinde şekillenirken günler ve ben bir sigara yakardım sigaramı yakarken yanardım kendimde oysa ki... ne çok pişmanlıklar vardı içimde yaşanmışlığa dair ve ömrümün bu son deminde yarım kalmış bir sevda yanardı içimde heyhat gel de gör şimdi kekremsi s/özlerimde yeniden s/aklanıyor sevgiler ve zaman askıya alınmış kadar arazlı yetim kalmış bir aşkı anlatırken bütün hikayeler öksüz bir çocuk ağlıyor içimde ay/su |
Çok güzel bir eserdı Kutlarım yazan kaleminize sağlık saygı ve selamlarımla...