Yazsana Kalem
Güneşin ilk ışıklarıyla
Başlar sancı çekmeler Gün ağarmadan hüzünlerime Sensizlik çökmeden Akşamlarım Gün sayıyor hasret şafaklarına Gökyüzü mavi kokuyor sevdamın Ayrılık kokusuna rüzgarın esiyor Yazsana kalem Yürek kangren yaralara Kabuk bağlamadan Birazdan şiir doğacak Yıldızlar öpecek gamzeler den Uzaydan bir ninni sesi çalınıp Fısıldayacak kulağıma Bu gece dolunayın aydınlığında Şiir doğacak yalnızlığımın yazsana kalem Nasıl terk etti kızıl şafaklar Nereden başladı kırılmaya Yerlerinden sökülen taşlar Tökezlenmeden imkansız yürümeye Karanlık sokaklarım ıslanmadan Şiir doğacak birazdan Yazsana kalem |