GÜLE GÜLE
GÜLE GÜLE
Henüz kabuk bağlamışken yaralarım Bitecek derken acılarım Yıllar sonra Çıktın karşıma yine Şöyle bakınca yüzüne Gülümsedim içten içe Nedenine gelince Boşuna yanmışım gözlerine Kibiri, doyumsuzluğunu gördüm Mahkumu olduğum gözlerinin Derinliklerinde İyi ki geldin, teşekkür ederim Sana vakfettiğim ömrümü Bana geri verdin Daha benden bir şey bekleme Açıldı maymunun gözleri Sana güle güle. Davut Tunçbilek/Elmadağ |
Kalemin daim yüreğin var olsun
_________________________________Saygılar selam