BAHAR VE SEN
BAHAR VE SEN
Bırakıp gittiğinde Alıp götürseydin yanında Olmaz olası baharı Gözlerin fışkırıyor topraktan Tohum tohum, fidan fidan Sağım solum arkam önüm Nereye baksam gözlerin Zümrüt renginde bir halı Donatıyor tabiatı Hücrem oluyor baharda evim Adım atamıyorum dışarı Sinmiş kokun tüm çiçeklere Aldıkça kokunu çiçeklerden Hüzünle boşalıyor gözlerim Götürseydin baharı Asla kopmazdım ben hayattan Yaşadıkça baharı Çıkmıyorsun aklımdan. Davut Tunçbilek/Elmadağ |
Kalemine yüreğine sağlık
_____________________________________Selamlar