KAN AĞLIYOR KIZILAY
KAN AĞLIYOR KIZILAY
Yine karardı hava, yine yağmursuz Kapkara bulutlar, kapladı göğü Kayboldu güneş, yıldız bir de ay Kan selinde kaldı, Kızılay. Karanlık; Açlıktır, ihanettir, insanlığa Ateş, kan, göz yaşı İzin vermez sevgiye, saygıya, insan olmaya Haykırın avazınızca dur deyin artık. Yine karardı hava Sönüyor yıldızlar bir bir Kol geziyor karanlıkta Kan içici vampir. Çocuğa, insana, barışa, düşman Ekmeğe, aşa düşman Irkına, düşman Gel de bunu insandan say Riyakar, iki yüzlü sahtekar Patlattı bombayı Kan gölüne döndü, Kızılay Yürü aydınlığa Ebedi güneş varken Ve Samsun’da doğmuşken Takıl peşine Ağlamaz asla Kızılay Davut Tunçbilek/ Elmadağ |