Elimi attığım her şey kuruyor adeta,
Dondurucu soğuklar kol geziyor,
Yüreğimin araflarında...

Kuyruğu birbirine değmeyen tilkiler,
Parçalıyorlar kusurlu anılarımı
Beş para etmez insancık masallarını.

Ellerinde Kuran’ı Kerim,
Dualarım, oturmuş bana dua ederken,
Arsız ruhum bedenimde meşk eyliyor bilmeden.

Yalancı pehlivanlar;
Öksüz kalmış boş yanımın başında bekliyorlar,
Akbaba gibi üşüşüyorlar,
İnleyen çığlıklarımı duymuyorlar,
Sana tabiiyiz diyen kulaklar.
Kör olmuş kalpler,
Vicdansız olmuş, yalanlara sarılan bedenler.
Karalar bağlamıyor artık beynimdeki,
Önemsiz boşluğunuz,
Umut da etmiyorum artık tek kurşunla vurdunuz...

Ben başımın üstünde taşırken sizleri,
Sizler ayaklarımın altında ,
Yok olmayı seçtiniz,
Yüreğime ektiklerinizi biçtiniz.
Koşulsuz arkamdan bıçaklarken beni,
Bıçaklarınızı bileyen ben oldum bilemediniz.
Kalplerinizi günahlarınızla yıkarken;
Bozuk para gibi harcandınız dinlemediniz.
Dostluklarınızı, ümitlerinizi,
Ve başı boş hayallerinizi,
Sattınız, savdınız yine bitiremediniz.

Ey gafiller;
Şimdi sarılın bakalım kusursuz vicdanınıza,
Tabi oda sizi satmazsa ,
Beş kuruşa...

Gülşah ERCİYAS