ANNE
Almanya’ya gideceğim dedin..
Dediğini yaptın anne! Bırakıp gittin beni... Bu yatalak halimle. Bir de minik kardeşimle.. Daha daha ne ki ne... Arzun para mal idi.. Edindin ziyadesi ile. Bize dediler ki sonradan.. Pantolon giymiş annesi... Dekolte imiş,açık kalmış ensesi Eyvah bütün bunlar! Bize büyük ar’dı anne! Çocuk zamlarımızı alıp saklarsın.. Luzumu yok,senin olsun... Sana kalsın. Ama niçin bizim... Şerefimizi b.klarsın..? Bütün bunlar bize... Büyük kederdi anne. Altı aylık iken felç olup,on altı yaşında vefat eden kardeşim Ayşe’nin,bence içinden geçenlerdir bu şiirdeki sözler.Konuşamazdı,ancak sevindiğinde güler,üzüldüğünde dudacığını büker ağlardı.Allah rahmet eylesin. O anne tarafından baba babaanne ve ablaya bırakılmıştı,minik kardeşle birlikte. (Çile bülbülüm çile şarkısı aklıma geliyor,içim hala yanıyor.) Saygılar sevgiler herkese. 26.03.2008.İzmir. Müfide Decdeli. 11.06.1970.Balıkesir. |
Çocuk zamlarımızı alıp saklarsın..
Luzumu yok,senin olsun...
Sana kalsın.
Acıların en büyüğühnü yaşayan yüreğinin duygularını yansıttın kutluyorum
Kaleminiz daim olsun