GÜNÜ GELİNCE
GÜNÜ GELİNCE ♤
Birer birer süzüldün gözlerimden Toprağa doğru içimden Kar oldun zifiri karanlık Buz gibi dondurdun gecelerimi Döktün bütün yapraklarımı İçimden aldın duyğularımı Umutlarımı söndürdü mum gibi Kestim kuruyan dallarımı Doğrayıp yaktım bir bir Küllerini savurdum ellerimle Rüzgâr güneşe ve aya Sonra cemre çıkageldi Boyadı doğayı yeşile ala Kuşlar neşeyle söylüyor şarkılarını Yeşertiverdi bütün umutlar Aktı derelerden şırıl şırıl suları Gürbüz’üm bir ölüme çâre yok İçimde ne öldüyse verdim toprağa Her gün üzülerek karıştırıyorum toprağını Günü gelince hiç bir şey engel olamaz Doğanın gücüne kadere karşı Çiğdeme, güle aşka kadere karşı Çıkıp gelir günü gelince H.Gürbüz. |
Gönül dosluğunun samimiyetiyle beğendim.
................................. Saygı ve Selamlar...