TİLİ sokaklardan geçtiler.gözleri avuçlarında kagıt parçaları
ıslak nemli toprak parçaları.ve sinegrafi.peçesi örtülü
alnına yazılmış bir dar ağacı

*2
camı kırıp.silahları düşürdükten sonra.
öz kardeşim özgürlüğü toprağa gömdükten sonra
gögsüme vurarak ağıt yaktım..
buzlu ve soguk adımlarla
bir şeyi olduğu gibi sevmeyi unuttum


orda bir güvensizlik.
burda tek büyüyen o deil.arantı bu değil yalnızlık
ciger kümelerinde.esteryorlarda polyana uykusunda
ben en çok da yarbayın sigarasında hedef halinde
vatanımdan kitle olarak men edildim...

*7
Biz alışmışısız.sinir’den aglamaya.uyku
kim alıştırdı sonra sana ayrılık
gel götür..
dağlarda acı şehrin miyopluğuna yokluğuna
insanlığa akan parçalar.
biz burda sadece yaşamımızı sürdürmüyoruz
transitler,contact daire odaları,jilazu
barlar sokağı.roma parkı.güneş ve esirlik

o zaman güzel söylüyorlardır
biz uyurken emanetler kaçak elektrik
tıpkı sevgilerimiz gibi haklı ve kaçak


-8
sabrın indiği güneşin taradığı saçlarına
susarak birlikte aydınlık beklediğimeze
değen ışıklara.en çokta kapılara
içeri girdiğimizde
suratımıza..dargın olan duvarlara
demek istiyorum
gözlerimizi bağlayıp bizi vurdular
kanayan hayallerimiz bizi gördü..
sizde gördünüz mü ?