BEN VE HAYAT!
Hayat diyorum bazen..
Geldi de geçiyor ömür, Bazen yalnız kalıyorum Bazense çaresiz, Sessiz ve içe dönük.... Çoğu zaman bende Babamı özlüyorum Keşke diyorum keşke Hep keşkeler dolanıyor dilime Hayat diyorum işte... Yaşadıklarımı bir kenara atıp Bazense suskunluğumu koruyorum. Bazense çok gülüyorum, Çünkü benim ağlayışım, gülüşlerimde saklı, Bunu biliyorum... Bazense düşünüyorum, Çok düşünüyorum. Sadece düşünüyorum Saatlerce, belki günlerce Bazen düşünerek yaşıyorum O anları Yaşamak istiyorum çünkü Bazense susuyorum, Susuşlarım bir cevap alıyor mu Bilmiyorum Sadece susmayı biliyorum çünkü Bazense ağlıyorum, Susturamıyorum yüreğimi belki de Belki de içimdekileri atmak istercesine Her susuşum duam oluyor belki de Hayat bu belki de ya, Varla yok misali Bir güldürür bir ağlatır bizleri.... Kısacası ; Ben buyum... Bir gülerim bir güldürürüm insanları Ama kendimi güldürmeyi bir türlü beceremem... |