Bedduadilinden gök gürültüsünü andıran öfkeli serzenişlerle çıktı adam kapıdan manası belirsiz teamüllerin vebalini kural koyuculara değil kuralların altında ezilenlere yükleyerek yer sarsıldı güneş yüzünü sakladı katrana dönüştü yağmur damlacıkları umuda tomurcuklanan bir ağaç kurudu cansuyuna rağmen dünya çıktı yörüngesinden iklimler değişti mevsimler alabora oldu ilk cana kıydı kabil sonra tufan üstüne tufan savrulan kumlar yürekleri kör etti taşan nehirler boğdu insanlığı bebekler annelerinin göğsünden süt yerine kan emdi ölü dudaklarıyla kıyamet kendinden utandı tarumar olurken âlem bir bedduanın heybetinden yakışır mıydı insan olana binlerce dua varken belâ istemek böylesine yürekten 7mart |