ŞAİRİN ÖLÜMÜSevdalı bir şair ölür gurbette Uzaklara dalıp giden göz garip Ömür geçer gider derdi hasrette Muradına erememis öz garip Gördüğü duyduğu dokunmaz olur Kimseye halinden yakınmaz olur Mısraları dilde okunmaz olur Kalem Öksüz kağıt yetim söz garip Kime sitem eder kime nazlanir Bu fanı yaylada son kez yazlanir Telleri pas tutar bağrı tozlanir Duvarda asılı kırık saz garip Uzanır toprağa boylu boyuna Bir garip eksilmiş kimin neyine Günler sonra haber varır köyüne Belki bir yüreğe düşer köz garip Kul Hakkı’nın yine boynu bükülür Düşündükçe göz yaşları dökülür Nerde baş ucuna bir taş dikilir Uğrar isen kenarına yaz garip. |