SÖYLESİNSevgilinin cemalini, Bahçedeki gül söylesin Aşka düşenin halini Seherde bülbül söylesin Sinemde hasretin gamı Güle bezedim kelamı O dosta bizden selamı Esip giden yel söylesin Firkati gönlümü yakar, Avazım göklere çıkar Gözüm neden yola bakar Akıp giden sel söylesin O’na aşık cümle alem Yokluğunda çeker elem Neden yazamıyor kalem Onu tutan el söylesin Gülzardır Medine şehri Orada alemin fahri Civarı muhabbet bahri Seyrini gönül söylesin Kul Hakkı’nın gül aşkını Kıskanır bülbül meşkini Neylemiş gönül köşkünü Gücü varsa dil söylesin. |