TUTAMAMAK
Tut ki ayrılmışız bir Mayıs akşamında
Tut ki sen yoksun ben uyanmışımda Bir gazete manşetinde Ya da duvardaki afişte Ayrılık yazar olmuş sokağın banketinde Olmaz olmaz bu kadar uzun Istedigim sadece bir avuç huzur Yoksun yine bende yoksun Yaz ki ismimi taşa toprağa Herkes rahatça okusun Martıya kızıp simiti yakıyosun Ama sen bunu hep yapıyosun Birazcık yuvarlansa belkide Tutabilir bir tutam yosun Dar sokağa yağmur yağmış Kaldırımlarda ıslanmış Martılarda uslanmış Kanat çırpıyor sensizliğe |