0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
975
Okunma
Bir ilahî düzenin halkası esrarlı zaman.
Evrenin köprüsüdür sonsuza naçâr uzanan.
Bihaber belli sonundan ki telaşsız tasasız.
Nice çağdan beri Dünya yol alır fasılasız.
Yaşayanlar kimi "gitsin," kimi "dursun" diyerek.
Yalvarırlar da o mağrur kulak asmaz bilerek.
Kendi ahengine dalmış yola pervane gider.
Dönemez bir daha heyhat yıkılır, geçtiği yer.
Onu eşsiz yeri meçhul sonu bekler duramaz.
Tükenir köprüde Dünya adım attıkça biraz.
Ki çabuk gitse, yavaş gitse de bir menzili var.
Sonu vuslat uzak olmuş yakın olmuş ne çıkar.
5.0
100% (1)
