YAPAYALNIZ DEĞİLDİM...
Ben mi istedim?
Kimsesiz ve biçare olmayı, İçi hüzün ve kederle dolmayı, Tek başına gün be gün solmayı, Deli gibi kendi kendimle konuşmayı, Kabullenemesem de kimsesizliği Sessizliği ve sensizliği.... Mecbur kıldın bana; Yalnızlığıma yar demeyi, Yalnızlığımı,sen diye sevmeyi, Yalnızlığıma,sen diye sadık kalmayı.... İşte böyle; sensizliğin enkazı altında, Karanlıklar içinde kalmış ve kaybolmuşum, Korksam ,ağlasam,nefes alamasam,ölecek gibi olsam, Beni enkazın altından kurtaracak ellerini gözlesem de, Ben seni, herşeyi göze alarak sevmişim.... Bu deli kimi bekler böyle delicesine, Kimi gözler,kimi özler boşu boşuna deseler de, Kimselere aldırmamış,kimseleri dinlememiş, Senden başkasını sevmemişim ben.... Kim ne derse desin umurumda değil, Dışardan bakıpta,halimi görüp aldananlar, Nerden bilsinler, İçimdeki seni....... Yanımda çevremde ,etrafımda olmadığından , Beni yapayalnız ve kimsesiz sananlar..... Delirmedim,kafayıda yemedim, Duyun,görün ve bilin !!!!!!!! Yapayalnız değildim ben !!!!!! Ya beynimin içinde, Yada yüreğimdeydin, Sen.......... |