unut ne varsakirli otel odalarında yağmalanırken sevdalar bakir şehirler kana bulandı gece sabaha kavuşmadan kim bilir adını anan dudaklarım sana susar konuşmaz bir daha bak yine yüreğimde kurdun idam sehpalarını bütün masumiyetleri kurşuna dizdin hiç umursamadan ki kirlettiğin bedenim şimdi aklanır mı ? bilmem ki gecenin sessizliğini yırtarken duygular çığlık çığlığa şimdi ben payıma düşen kederleri aldım da gidiyorum emanet sevdamı da söküp atacağım bu sen canımdan bilirim ki bayat tatsız tuzsuz bir ölüm bekliyor beni ellerinle boynuma geçirdiğin o yağlı urganların ucunda çek artık korkma ince boynuma hep kalın geldi urganların bu güne kadar ki bu can seninle birlikte zaten yaşayan bir ölüydü üryan susuşlarıma sen bu kadar sağır kaldıktan sonra ve gözlerime bakma imlası bozuk sözlerinde istersen yargıla beni baştan sona peşmürde bir hayatı bil ki sen yaşatamazsın asla bana ve sen yabancı şehre bir düşmüş kaçak mülteciler gibi ürkek ürkek durma karşımda biliyor musun ? yine de dokunur içime ürkek bakışlarının o ılıman gölgesi lirik akşamlarda hasretinle canım zaten çıkardı canımdan ki ben kaybetmeyi aslında seni severken öğrenmiştim sen dayarken ihanet silahının o soğuk namlusunu şakağıma ve korkma sakın aldırma hatta unut her şeyi hiç bir şeyi anımsama kifayetsiz gecelerde hasretinle söylediğim bütün sözlerimi unut yokluğunla dile gelmiş satır satır hasret şiirlerimi ellerimi gözlerimi gözlerimde ki sevinçlerimi ve fesleğen kokulu gecelerde sevişmelerimizi de unut unut benden sana kalan ne varsa ay/su ihanete uğramış bütün yüreklerin hatırına adımı anma |
bu kadar şiirler hiç yazılırmıydı
tebrik ederim