Dünya Ve Kul
Dünya üzerime bir gömlek dikmiş
Giymek istemesem de giydiriyor Üzerine bin bir çile ile keder yüklemiş Kollarımı bağlamış giyeceksin diyor Gönül sazım kırık çekemiyorum nazını Dünya tadı kalmadı alamıyorum hazını Dünya hayatının yaşayamadım yazını Ayaklarım bağlamış kış ayında yaz ayına yürüyemiyorum Bülbül namesi dinlemek varken karga sesi dinletiyor Halden bilmez ile derdime çaresizlik yolunu gösteriyor Dilden anlamaz namert ile sözler söylettiriyor Kollarım tutmuş zorla dinleyeceksin diyor Dünya diyor bu dertler içinde hal ehli ol Hal ehli ol gönlüne imanı al işte sana bir yol Dilden halden bilmezi düzelt işte sana güzel bir rol Ellerini tam bağlamadım az uğraş hemen çözersin diyor Kul Mehmet’im bilirim bu dünya yalan İmtihan içinde var mı yardımsız kalan Dünya yolunda zalimdir soluksuz kalan İman eden kul değildir ak olana kan katan Kan katana sanmayın Yüce Rahman uzakta bakan Soluksuz ateşte zalimi odur cayır cayır yakan Mehmet Aluç-Kul Mehmet |