22 yaşlı G-Ö-Z
Bir bahar sabahında uğradığım dünyadan
Bir eylül günü göçmek istiyorum Bir yıl daha eksildi ömrümden Bir yıl daha acıdı kalbim Bir yıl daha savruldum yokluğunun rüzgarında Bir yıl daha üşüdüm sen yokken Ve bir yıl daha yaşlandı dünya Mutlu bir çocuk olarak büyüdüm ben büyüdüğüm ev portakal ve Temiz deterjan kokardı Henüz haberimiz yoktu dünyadan Mutlu uyur umutlu uyanırdık Altın topum diye severdi annem beni Bir aşkın meyvesi olarak Gözlerim ışıldardı Kocaman gülümserdim dünyaya Şimdi büyüdüm Anne olduğum hayallerim ve Vermem gereken kilolarım var Yarım kalmışlıkların gölgesinde Kaskatı olsa da kalbim Ve eksilse de gülüşlerim Sanki hep Bulut yaşındayım |