Rüzgar Şiirleri

Bunaldım sensizlikten, es de serinlet beni,
Bir tatlı gülüşünle esip de, mest et beni...
İstersen lôdostan es; kucağın bulut bulut,
Sağnak ol, yağ üstüme, beni yağmurda unut.
Bir sel ol, çağlayarak, ak, önüne kat beni

...

Dertlerle dolu olduğunu anladı, sessizliğinden
''Misafir üstüne misafir olmaz'' dedi.
Sessiz sessiz adımlarla uzaklaştı yüreğimden

Kuru bir yaprağa rastladı az ileride

...

en güzel yüzümde rüzgarın lekesi
yaşadıklarımın hikâyesi
düşlerime saçlarıma rüzgarın uğultusu bulaştı
sevdalı gülüşlerime kırgınlıkla kapattı

...

İlmek ilmek heceleri geceye düşerken
Karlar yağar mısralara üşürüz bazen
Bilinmez ki ne zaman, neden
Kış ortasında çiçeklerle bezenir satırlar
Köşe kapmaca oynarken kaldırımlar

...

Güzelim sana ne demeli
Coştun mu deli Çoruh gibi
Kim önüme set çekebilir ki,yar

Çoruh yamaçlarında bir meltem esintisi,

...

Köyüme yazılmış kötü bir kader
Kışlarımız bizim hep zor geçer
Ocakta bulgur her gün pişer
Kahveler mekanımız nedense

...

Sonra yavaş yavaş hayalin...
Özlem dolarken anahtar boşluğundan,
Odamda mis gibisin buram buram...

Sesin, unutturmuyor,

...

figür çiçeği avuç içi kadar
basit ama
sarılırken dünyasını kaybeden bir sevgiden gelir
rüzgar iterken ileri geri


...

Kök salıp tutunur yaşama
Tırnaklarını kanatırcasına geçirip betona
Yirmi üç onbeş treni geçer
Yolcuları çeşit çeşit
Ol yazıcılar rivayet eyler

...

ben oralardan hiç ayrılmamıştım ki,güneşin tüm ışıklarında bıkmadan besledim duygularımı akşam karanlıklarında,bavulu elinde mahzun hüzünlü taşımadım hiç duygularımı, hep benimleydiler onlar asla kaybolmadan içerimde
bir ışık hızıyla zaman hiç bir şey anlamadan bir komutla bu şehre sürüklerken kimse ağlamadı üzülmedi belki de yazdığım şu sayfalara sinmişti sancılarım,hiç bitmeyen sağ tarafımdaki ağrılarım vücudum eyvah bir yerlerinde infilak mı ediyordu?

Yinede beynime verdiğim komut direktifle sımsıkı sarılmalıydım hayata ,çünkü ben yalnız değildim,yargısız tutuklandım bir hayatın içine atıldım,yaşamam gerekti yaşadım,geceleri siyah gölgelerde beliren kuzey rüzgarlarının hırçın sesi yokluğumda vuruyordu sanki öğüteceğim seni göreceksin bak dediği o kale duvarlarına..


...