Çeyrek asırdır gögün sırtından inmemişliğin var
Rüzgarı nallayan eski yürüyüşlerime bir patika şimdilerim
Sen diyarlarına yalın ayak sahipsizliğim gidiyor

Adını duyunca boğazın girdabına kırmızı bir elmanın cazibesi takılıyor

...

——
Üstümüzden şarap renkli bir duvar ormanı
geçtiğinde,
ağaçlar yere değil
—

...

Ne aylardan Mart ne mevsimlerden ilkbahar
Kimi tek yaprak fidan, kimi kızıl yapraklı çınar


...

...

Issız sisli bir ormandayım
Hafiften yağmur çiseliyor şakaklarıma
Sessizliğin tenhalarıdayım
Sanki seni arıyorum canla başla

...

Yeşilin her tonu senin içinde,
Ulu çamlar göğe yükselir ince,
Yaz kış demeden durursun dinççe,
Sonsuz sırrı saklar derinliğin.


...

(Düz Yazı Şiir)

Ormanlı dere... Sen bir damla suyun sonsuzluğa yolculuğusun. Başladığın yerdeki o utangaç pınar, şimdi gürül gürül akan bir nehre dönüşmenin ilk adımı. Kenarların, yüzyıllık meşe ve çam ağaçlarının sessiz bekçiliği altında. Güneş ışığı bile sana ulaşmakta zorlanıyor, dalların arasından süzülen altın tozları olarak iniyor yüzeyine.

Senin akışın, aceleci değil. Her kıvrımında, her taşın etrafında farklı bir hikaye biriktiriyorsun. Sanki ormanın tüm sırlarını, fısıltılarını taşıyan canlı bir hafıza gibisin. Su, bazen bir kadife gibi yumuşak, bazen de köpürerek taşlara meydan okuyan bir inatçı ruh.

...

Yürüyorum. Ayaklarım, toprağın nemli ve yumuşak yüzeyine usulca dokunuyor. Burası aşk kokan orman. Gözlerim kapalı, ama her şeyi görüyorum; çünkü bu, gözle değil, ruhla hissedilen bir yer.

Derin bir nefes alıyorum. Kokusu... Tanıdık ve unutulmaz. Ne sadece çam, ne sadece ıslak toprak; bu koku, binlerce yıllık bir sır gibi, birlikteliğin dinginliğini taşıyor. Sanki yüzyıllardır birbirine sarılı duran ağaç gövdelerinin derininden sızan, neşeli ve köklü bir bağlılık.

Güneş, devasa yaprakların arasından süzülüyor, küçük altın tozları serpiyor yosunlu kayaların üzerine. Her bir ışık hüzmesi, havada asılı kalan sonsuz bir "evet" sözü gibi. Ne zaman bu ormanda yürüsem, yaprakların hışırtısı fısıltıya dönüşür; o, sevdiğinin adını ilk kez söylediği anın utangaç, titrek fısıltısı.

...

Orman.
Her ağaç bir sütun,
Görkemli bir katedralin
Yeşil ve nemli duvarları.
Işık, zorlukla süzülür içeri,

...

Uykusuz geceleriniz de ;
İnançlı cesaretinizi ,
Yüreklerinizdeki merhameti görüp şahit olduk !..
Çok emek verdiniz !
Yandı her yer sizle beraber

...