Maske

Biliyor musun, ben şimdi felsefeyle uğraşıyorum, hep düşünüyor, düşünüyorum… Pek çok şey benim için aydınlandı. Bana kalırsa her şeyden önce, hayata bir prizmanın içinden bakmak gerek.”

Ah, insanın kendi kaderine doğrudan doğruya, cesaretle hükmedebileceği, kendini haklı bileceği, neşeli, hür olabileceği bu yeni ışıklı hayat çabuk gelse!

Bahar da gençlikle beraber geçip giderdi.

Bakın sıradan insanlar kendilerini ne iyi ne mükemmel hissediyorlar

Şehirde her şey çoktan eskimiş, ömrünü bitirmişti, herkes sadece ya bir şeyin sonunu ya yeni bir şeyin başlamasını bekliyordu

Ah bir okumaya gitseniz!" dedi. "
İlgi çekici olan yalnız öğrenim ve kutsal insanlardır; gerekli olanlar da onlar.
Bu gibi insanlar ne kadar çok olursa yeryüzünde Tanrı’nın saltanatı o kadar çabuk kurulur. O zaman şehrinizde taş üstünde taş kalmaz.
Her şeyin altı üstüne gelir, her şey değişir, tılsımlı bir el değmiş gibi. O zaman burada kocaman, görkemli binalar, muhteşem bahçeler, görülmemiş
fıskiyeler, mükemmel insanlar olacak...
Ama asil sorun bu değil. Asil sorun, bizim şimdi anladığımız anlamdaki bu kötücül kalabalık o zaman olmayacak, çünkü her insan
inanacak, herkes niçin yasadığını bilecek.
Canım, gidin lütfen! Bu durgun, anlamsız, günah dolu hayatin size bıkkınlık verdiğini herkese gösterin.
Hiç olmazsa kendisine gösterin bunu!