Dönüş Yolculuğu

“Valiziniz burada” dedi Annie. “Nasıl desem, biraz karışmış durumda. Nerede kaldığınızı bulabilir miyim diye altını üstüne getirdim de.” “Sizinki de biraz karışmış durumda” dedi Alan gülümseyerek. “Ama o güzel giysilerden hiçbiri üzerime olmadı, hepsi olduğu gibi duruyor.”
Birbirlerine neredeyse sevgiyle gülümsediler. Alan ona bir an baktı. Saat on birdi; Londra’da gece daha yeni başlıyordu. Kız yuvarlak hatlarıyla gerçekten çok güzeldi… Annie, “Keşke gitmesi gerekmese” diye düşündü. “Valizlerin bulunuşunu kutlamak için çıkıp bir kadeh şarap içsek” falan dese gitmezdi belki… Sonra, patronu için nasıl bunamak üzere olan biri dediğini ve ağır içici olduğunu kanıtlamak için ne ayrıntılar verdiğini hatırladı.
Alan da onun, sevgilisini intihar etmekle ve karısına, çocuklarına ve iş arkadaşlarına her şeyi anlatan mektuplar yazmakla tehdit ettiğini hatırladı. El sıkıştılar ve aynı anda birbirlerine özel evraklarını falan okumadıklarını söylediler ve o anda ikisi de bunu yaptıklarını öğrenmiş oldular.