YİRMİ DÖRT AYAR (TERSNAME)

İki bin yirmi üç kırk lira soğan
Fakir tane ile alması lâzım
Bereket bolluk var yurdumu boğan
Halil İbrahim’in gelmesi lâzım

Başımızda muhtar yirmi dört ayar
Nimet diye tencereye gam koyar
Milletçe severiz tuzlanmış hıyar
Ağına düşürüp yolması lâzım

Bakıyorum cümle alem herkes tok
Refah içindeyiz mutluyuz çok çok
Çalışma üretme hiç gereği yok
Tembelin kendini salması lâzım

Kavga döğüş olsun bakma barışa
Hizmet için kimse girmez yarışa
Keskin jilet vursun ense tıraşa
Uyduruk akili yelmesi lâzım

Geçmiş ile geleceği korkutsun
Uçurumdan uçuruma sarkıtsın
İşveren işçiye kızıp ürkütsün
Alın terden haktan çalması lâzım

Kadınlara densin fahişe sürtük
Olmalı her yerde göyneği yırtık
Soğukta titreyip donmalı artık
Hayatın zorluğu çelmesi lâzım

Bin lira olmalı etin kilosu
Bitmeli parası kenar zulosu
Binmeli üst üste zamlar filosu
İktidarın daha kalması lâzım

Kuyruklar gözükmez körün gözüne
Kulak vermezler hiç fakir sözüne
Soysuzların dursun mide dizine
Ucu sivri uzun dilmesi lâzım

Işığı yakarken eller titresin
Akmasın musluğu yamuk İdrisin
Dilenmeli ordan burdan fitre’sin
Atmış beşli yaşlar ölmesi lâzım

Evde kalsın Ayfer Eray Can Feray
Bir dilim peyniri yemeli bir ay
Analar ağlasın saat gün her ay
Feryatlar dağları delmesi lâzım

Horozlara nafakalar ödesin
Huzuru refahı boşver nidesin
Dört duvar evleri olsun kodesin
Odaları zorla bulması lâzım

Sudan ucuz sudan kiralık evler
Aşınmalı emek gücü tüm yivler
Şehirlere bakın gök delen devler
Toprak bile halden yılması lâzım

İkramiye çifte maaş vurmasın
Yavrusuna umut hayal kurmasın
Sofrasında kara zeytin durmasın
Tecereden yağlar zılması lâzım

İşine gelince kanki olunur
Başkası olunca kılıf bulunur
Didik didik tüm değerler yolunur
Milli duyguların ölmesi lâzım

Gün aşırı zam çok te-ve duyurmaz
Togg kuyrukları var karın doyurmaz
Yüce Hak şükret der zındık buyurmaz
Çalıp çırpmak serbest yolması lâzım

İttifaklar birbiriyle dalaşır
Bu yangına insanımız alışır
Her tarafta fabrikalar çalışır
Yoksulluğu varlık silmesi lâzım

Padişahım sen çok yaşa hep deriz
Haksızlık kokuyor bu nasıl pehriz
"Devlet malı deniz yemeyen keriz"
Uzun eller cebi dolması lâzım

Asrın felaketi yaşasak ta biz
Bu enkazı yükü taşısak ta biz
Kendi kendimizi kaşısak ta biz
Alevi Sünniyi bölmesi lâzım

Bir düzüne vaat altın tepside
İftar sofrasında çalar sipside
Memleket aşkıyla yanmış hepside
Kasaba köy şehre dalması lâzım

Sofrandan gidene çıkmıyor gıkın
Zıkkımın kökünü yiyerek tıkın
Yetmişli seksenli yıllara bakın
Korkuyu içine salması lâzım

Garibanlar kuru yavan yemeli
Yeter artık söz Milletin demeli
Nedir şu aç gözlülerin emeli?
Yakut Gümüş Altın Elması lâzım

Kim gelirse gelsin bi cacık olmaz
Kul hakkını yiyen yanına kalmaz
Oyunlara gelir halâ ders almaz
Toplama çıkarma bilmesi lâzım

Üç hilâl batınca sustu efeler
A’dan ze’ye iflas etmiş büfeler
Aklı olan kalmadı mı sofiler?
Kurtuluş namazı kılması lâzım

Resuli bekle gör on dört mayısı
Koca köyün var ya iki dayısı
Bundan iyisimi Şamda kayısı
Mustafa Kemâller olması lâzım
........24.04.2023
Resul Civcik-Ayrancı/Karaman
Fotoğraf;Anonim
Şiirimi Okuyup Hisseden Gönül Dostlarıma Selâm olsun