Kurduğu yuvadan, üç erkek evladı oldu Ahmet’in. Ne büyük gururdu bu… Daha kendisi çocukken sevgi görmeyen o yürek, Şimdi üç küçük yürek için baba olmuştu.
Tatmadığı sevgiyi onlar yaşasın diye Kendi çocukluğunu unuttu adeta. Kucağında büyüttü onları, Kendisinin göremediği anne şefkatini Bir baba yüreğiyle vermeye çalıştı.
‘Ben görmedim, onlar görsün’, dedi içinden… Yokluk görmesinler, Yalnızlık tanımasınlar, Hiçbir söz, hiçbir bakış Onlara yük olduklarını hissettirmesin diye Her lokmada, her nefeste, Onları kendinden çok sevdi Ahmet.
Onlar güldü mü, dünya güzelleşti; Onlar ağladı mı, yüreği titredi. Kendi acısını susturdu, Onlara mutluluk ayırdı ömründen.
Ahmet artık yetim bir çocuk değildi, Babası olduğu üç çocuğun kahramanıydı.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
