❀
pencerenize karartın vururdu ben sokakta dururdum o cumbalı evinizin balkonundan bakardın uykusuz geçerdi gecelerim gurur yapar sana diyemezdim ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim..
.
Ey yar,
Hani o park vardı ya,
Yolunun üstündeki o park,
Feridiye Karakolu’na yakın hani..
Alt köşesinde
tatlısu çeşmesi,
Karşıda bir kasap,
Dükkanı harap mı harap..
Akşamüstleri görürdüm seni,
Yüzüne bakamazdım da,
Gözaltından hissederdim gölgeni.
Yürürdün sağa sola bakmadan,
Bense,
bense,
.
.
seni takip ederdim çaktırmadan..
nedense
Kafan yerdeydi hep,
Ne düşünürdün acep…
Ey yar,
Yolunu beklerdim, seni beklerdim, saati yıla eklerdim..
Geleceğin yollara bakardım,
Yüzüne bakamazdım, bakmazdım,
Hani o ilk gözgöze gelmemizde,
Ayaklarım yerden kesildi de,
Düşeyazdım…
..
E
Y

Y
A
R

O vişne çürüğü bluzun vardı ya,
Giyerdin ya,
giyer de salınırdın ya,
Ne yakışırdı sana,
Siyah saçların dökülürdü omuzlarına kat kat,
Hafifçe gülümserdin,
Tavırların rahat..
Düşünürdüm ey yar,
Seninle ne güzel olurdu hayat..
Gözlerine bakmaktan bıkmazdım.
Elin elimde,
Gözün gözümde olsa,
acıkmazdım inan acıkmazdım..

O cumbalı evinizin balkonundan bakardın,
Sen hep goncaydın ey yar, sen hep bahardın,
Ben,
Temmuz sıcağında yaz’dım…
..
Ey yar,
Çantayın en kuytusunda,
Çizgisiz bir defter vardı ya hani,
İşte o defter, bu defter,
İçine şiirler yazmış arkadaşların,
Bana vermiştin,
"Sen de yaz" demiştin,
Sayfalarında çiçekler böcekler,
Sanırsın,
Hemen uçuverecekler.
Yar,
Ben de yazdım özene bezene,
Bu satırları kimse yazmadı,
Ne şu ne bu, ben Suat Zobu,
Bunu ben yazdım,
Sana yazdım…