Pir Sultan Abdal Romanı
Arka Kapak Yazısı
16. yüzyıl Anadolu’su. Bir yanda padişahın demir yumruğu, diğer yanda yoksulluğun ve zulmün keskin nefesi.
Sivas’ın Banaz köyünde doğan Hızır, sazının teliyle sadece âşık değil, aynı zamanda halkının vicdanı oldu. O’nun deyişleri, basit birer ezgi değil, Osmanlı’nın ağır vergilerine ve inanç baskısına karşı yükselen bir isyan bildirisiydi. O, adını Pir Sultan Abdal yaparak, Anadolu’nun en büyük umut ve direniş efsanesini başlattı.
Ancak Pir Sultan’ın kaderi, çocukluk arkadaşı ve isimdaşı olan, yükselme hırsıyla dolu Hızır Paşa’nın Sivas Beylerbeyi olarak atanmasıyla mühürlendi.
Can ile Kanun’un, Saz ile Kılıç’ın Son Yüzleşmesi…
Pir Sultan, Paşa’nın kendisine sunduğu ‘İhanet ya da İnfaz’ ikilemini, inancına olan sarsılmaz bağlılığıyla reddetti. Zindanda geçen çileli günlerin ardından, Sivas Meydanı’nda kurulan darağacı, bir ozanın son sözlerini dinlemeye hazırdı.
Fakat bu hikayenin sonu, ne bir idam fermanıyla ne de bir kılıç darbesiyle yazılacaktı.
“Pir Sultanım, derler ki ulu canlar sır olur…”
Hüseyin Turhal, Pir Sultan Abdal’ın hayatını, mücadelesini ve dar ağacında sırra karışarak ölümsüzleşen efsanesini, on iki dramatik bölümde nefes kesici bir romanla anlatıyor.
Bu, bir şehidin hikayesi değil; bir ruhun, yüzyıllara meydan okuyan ebedi direnişinin destanıdır.
"Dönmek yok bu yoldan, Ali şahidimdir!"