"Hayatın Ortasında Kendime"

Sevgili kendim;
Zaman geçtikçe fark ediyorum…
Ben kimse gelmeden de güzelim.
Ben kimseyi beklemeden de tamamım.
Çünkü hayatın merkezinde artık başkası değil, ben varım.

Sabahları birinin “günaydın” mesajını almadan da mutlu uyanabiliyorum.
Akşamları bir omuz aramadan da, kendi içimde sığınıyorum.

Çünkü anladım ki,hayat sadece bir aşkı beklemek değilmiş.
Kahveni kendi ellerinle demlediğinde,
pencereden bakan kendine gülümsediğinde,
Kendine ait bir hayatı sevmeyi öğrendiğinde,
İşte o zaman yaşadığını fark ediyormuşsun.

Ben artık sevginin şekli değişsede,
sevmenin hâlâ kalbimin en güzel yeri olduğunu biliyorum.

Ve artık biliyorum yalnızlık bir eksiklik değil, kendinle barışmanın en sessiz hâli.

Bu hayatın içinde bir kitap sayfasında kendimi buluyorum.
Bir sokak kedisine selam verirken yumuşuyorum.
Sevdiklerimle kahkahalara boğulurken çoğalıyorum.

Ben artık kendimle geçirdiğim zamanı, başkasının beni sevsin diye harcamıyorum.

Çünkü ben bu dünyaya sadece sevilmek için değil; Sevmek için, yaşamak için, var olmak için geldim.

Ve şimdi ne aşkı bekliyorum, ne geçmişi özlüyorum.
Sadece olduğum yeri kucaklıyorum.

Hayatın tam ortasında, bir kadın var artık.
Güçlü, iyileşmiş, huzurlu ve kendine âşık.

Teşekkür ederim bana hiç vazgeçmeden buraya kadar geldiğim için..

Sevgiyle..