Mezardakilerin pişman oldukları şeyler için, dünyadakiler birbirini kırıp geçiriyorlar. imam gazali
FİLOZOF KIRMIZISI
Filozof Kırmızısı, sıradan bir kadınken, hastalıklarla mücadele eden, ameliyatlar geçiren sonrasında engelli kalan, bu sırada eğitim yolculuğuna devam eden, aynı zamanda annelik yapmaya çalışan ve hay...
7. Bölüm

KISIM 2.1 Kırılma Noktası

3 Okuyucu
0 Beğeni
0 Yorum
Sene 2013’tü; yıl sonuna yaklaşırken hayatım da ağır ağır kendi sessiz kırılmasına ilerliyordu. İki yaşında bir oğlum ve henüz birkaç aylık bir bebeğim vardı. Geceleri uykusuz, gündüzleri koşuşturmalıydı; anne dediğin her şeye alışır sanıyordum. Her yeni doğum yapmış ve küçük bir bebeği olan her anne kadar yorgundum elbette, ama bu yorgunluk beni böylesine bir dönüm noktasına götürecek diye düşünmemiştim.

Bir gece, çocuklarım uyuyunca evdeki işleri bitirdim ve her zamanki gibi yatağıma uzandım. O an sadece birkaç saat dinlenmek istiyordum fakat malesef sabah uyandığımda bedenim bana bambaşka bir gerçek sundu.

Ayak uçlarımdan başlayan ve yukarıya doğru tırmanan bir sıcaklık... Yakıcı bir ateş, üşüme ve titreme. Ve en önemliside hareket edememek.
Kolumu kıpırdatmak istedim; olmadı. Seslenmek istedim; dudaklarım açılmadı. Bebeğimin sesini duydum; ama ona ulaşamadım. Anne olarak yaşadığım en büyük çaresizlik buydu. Bedenim bana itaat etmiyordu. Gözümden tek damla yaş süzüldü, sadece çaresizce sadece tavana bakabildim.. Sanki içimdeki tüm güç bir anda çekilmişti. Bedenim adeta iskeletsizmişim gibi ağırlaşıyor, bilincim sisleniyordu. Dünyayla bağım kopuyor gibiydi. Bebeğimin ağlamasına eşim uyanmıştı ve halimi görünce şaşkınlığını gizleyemiyordu. Hamurlaşmış ve ateş topuna dönmüş bir beden duruyordu yanı başında.
Sabah ambulansla hastaneye kaldırıldığımı sonradan öğrendim. Doktorların yüzlerinde belirsizlik vardı. Yinelenen testler, MR’lar, tomografiler, röntgenler… Hiçbiri bir sebep söylemiyordu. Ateşim düşmüyor, felç hali açıklanamıyordu. Bu kırılma, sadece bedenimde değildi; hayatım da aynı anda ikiye ayrılmıştı. Yatalak günler takip etti beni. Gitmediğim doktor, ziyaret etmediğim hastane kalmadı.
Ve en sarsıcı gerçek şuydu:
Marjinal hiçbir sebep yoktu. Yani ortada açıklanabilir bir neden olmadan, hayatım bir anda değişmişti. Bu andan sonra artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.
O sabah başlayan kırılma, beni içinden geçeceğim uzun bir yolun ilk kapısına getirmişti.

Burası hayatımın kırıldığı, ama aynı zamanda yeniden doğmaya başladığı andır.
Yorum Yapın
Yorum yapabilmeniz için üye olmalısınız.
Yorumlar
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL