Sabit Noktaya Duyulan Sadakat

Pusula... O, sadece bakır bir kutu ve titrek bir iğne değildir; o, büyük bir bilinmezliğin ortasındaki en küçük güvencedir. Etrafınızda her şey dönerken, her şey yönünü kaybederken, o daima Kuzey'e sadık kalan, bir ilke adamı gibidir.

Ortasındaki mıknatıs iğnesi, sürekli bir iç gerilimi temsil eder. Sürekli hareket halinde, ama daima aynı noktayı arayan, ruhsal arayışımızın fiziksel bir modelidir. O, size nerede olduğunuzu değil, sadece hangi yöne gitmeniz gerektiğini söyler. Karar vermek yine size aittir.

Pusula, bir sessiz rehberdir. Ne yargılar, ne de acele eder. Sadece elinizde tuttuğunuzda size gerçeği gösterir: Evrenin büyük manyetik alanıyla olan kaçınılmaz bağlantınızı. O, kaosta bile bir düzenin var olduğunu, en büyük kayboluşta bile bir merkez olduğunu fısıldar.

Hayatın sisli anlarında, bütün yollar silinmişken, pusula bir umut sembolü olur. Bize en önemli şeyin, başlangıç noktamızın değil, varış noktamıza olan inancımız olduğunu hatırlatır. Pusula, hedefe sadakatin ve her zaman geri dönebileceğimiz bir "Kuzey"in varlığına olan inancın zarif bir metaforudur.

Hüseyin TURHAL