Engel Şiirleri

Birlikten kuvvet doğar birleştirin elleri
Sosyal toplum içinde itmeyin bir kenara
Kucaklayın bizleri yıkalım engelleri.

Umutsuz bırakmayın geçmişi siliyoruz

...

Suratın asıyorsun hangimiz engelliyiz.
Fırtınalar sökemez yarattığın düzeni
Yalanla basıyorsun hangimiz engelliyiz.

Ruhun celal gösterip bakıyorsun öcüyle

...

Çar ve Korni dereleri arasında geniş bir ovaya kurulmuş doğal, tarihi ve kültürel değerler bakımından büyük bir turizm potansiyeline sahip güzel bir şehirdi Muş. Muş’un Varto ilçesine 20 km uzaklıkta olan Kayalıkaya köyü Mustafa Kemal İlköğretim okulunda görev yapacaktım. Okula çok yakın misafirhanenin bir odası bana tahsis edilmişti. Diğer odada da adının Emine olduğunu öğrendiğim Emine Hanım kalıyordu. Köyün Ebesiydi. Odam tertemizdi. Yemyeşil, üzerinde birçok ağacın bulunduğu bir bahçeye açılıyordu pencerem. Emine Hanım kırklı yaşlarında, güleç yüzlü bir bayandı. Odamın kapısını vurup kendi odasına beni çaya davet etti. El emeği kilimler odayı çepe çevre sarmıştı. Çay mis gibi kokuyordu. Annemi anımsadım.. Kendisine abla diye hitap etmemi istemişti. Emine abla Muş’lu olduğunu, bu köyde ebe olmadığı için gönüllü hizmet verdiğini söyledi. Çay içimi ısıtmıştı.

Üç takım elbisemden, resmiyetin önemini daha iyi hissettirdiğini düşündüğüm için siyah takım elbisemi seçip hazırlandım. Çocuk seslerini duyuyordum. Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Aynada kendime bakıp çıktım. Odamın kapısını örtüp ilerlemek üzere yoluma döndüğümde elinde bir demet papatyayla gözümün derinliğinden içime sımsıcak akan bir bakışla karşılaştım. Saçı yana taranmış mavi ve beyaz renklerin birleşimiyle el örgüsü bir kazağın içinde duruyordu çocuk. Baktım, durdum, gördüm …


...

Lakin üç şeye zincir vuramazsın
Düşünceye
Sevgiye, Aşka
Nefrete…


...

Okudum mektubu döndüm deliye
Yar sitem eylemiş kahbe feleye
Yol verin engeller yare gideyim

Ağlayarak bakmış o yar yollara

...

Avukat değilim ki
Sizlere kendimi savunacak
Öğretmende maalesef değilim
Her şeyi öğrenip öğretecek

...

Doğarken gözlerime verilen en büyük vazifeydi.
Gurur duyarım kendimle,
Gecenizin kasvetini azaltandım ben gözlerimle.
İstemem rengarenk yalanlarınızı,
Bana siyah gerçeği öğretti Ya Rab.

...

Şeyh said û seyit Rıza re maye hêvistan
Derdû qûlê me evîndara welate
Beko dîsa xayînetîye de xebite
Eşqa mem û zîn li heyîna te de xelate
Evdalê zeynikê û Ehmedê Xanî

...

Arabası ile gitmez ki yola
Yardım istemez o çünkü engelli
Muhtaç değildir o sağ ile sola
Yardım istemez o çünkü engelli

...

özgürlük bir insanın elleriyle değil
kalbindeki değerler ile yazılır
her şey engel olabilir hayatımıza
ellerimiz tutmaz
veya gözlerimiz de görmeyebilir

...