İçime Değme

nice yâslý gelip
dört duvar pusatýný kuþanmýþým
acýna en yakýn vakittir artýk geçmiþ günler

bir akþam üzeri
yoksul bir gülüþ daha kuytulanýyor
kalbimin kimsesizliðine


çoktan umudumu yitirmiþim ellerinden
gâyrý kimseye güvenemem
sonsuz bir boþlukta daðýlýyorum
kan damlýyor baharýmýn sevincine
sebepmiyim
baðrýmdaki isyana
göðümdeki bütün kuþlarýn intiharýna
bilsen
hâkikat sende oysa


âh körpem
de hele
bir umut kaç yara eder
yada
kaç yara bir umuda eþ deðer

var gibi yoksun
d/aðlasam gözümü gurbetine
yok gibi çoksun
âh kader
seninde
seninde
gözlerin kör olsun
umudumu kestim bileklerimden çoktan
haber ver bütün izlerine


yaslanarak bir daðýn yamacýna
düþünürüm
yürek vuruþumdan tutta
bütün korkularýma
düþünürüm
hasret edip seni sigaramýn dumanýna
seven neden bahtiyar olmaz
sen söyle ey garip türkü bir aðýt tadýnda

yanaðýn ýslanýnca uzaklarda
kan damlýyor karanfilimden damla damla
âh körpem
bahar ne kadar da sen
ölüm ne kadar da güzel bahar kokuyor
ben senden böylesi habersizken


avazým çýktýðýnca
gýrtlaðým yýrtýlýncaya dek
haykýrmak istiyorum
karýþsýn nefesim nefesine
bilsen ki nasýl eskittin beni kederinle

hiç bir þeyim gibi herþeyimsin
artýk mürekkebim bitmiþ söz hükümsüz kalmýþtýr
tuz buz olur yazdýðým her þiir ellerimde

sakýn sakýn içime deðme











Sosyal Medyada Paylaşın: