Yastayým! Hangi yaþtayým belli deðil bu ara. Bazen yirmi yaþýnda bir askerim þöför koltuðunda; Bazen sivil bir memurum yirmi altý yaþýnda. Kadýným bazen, bazen erkeðim. Çocuk oluyorum çoðunlukla geride býrakýlan, Annemi yada babamý sadece fotoðraflarýndan tanýyan. Yetim kalýyorum, öksüz kalýyorum ama, yinede aðlamýyorum. Okula giden öðretmenim bazen, bazen inþaatta iþçi. Hepimiz ölüyoruz sokak ortalarýnda, servis araçlarýmýzda. Memleketimin baharlarý deðiþti. Nereli olduðum belli deðil bu ara. Bazen Balýkesirliyim, Maraþlýyým, Bursalýyým. Bazen Kayseri. Ýnsan olup olmadýðým önemli deðil bu ara. Hangi partidenim, hangi mezheptenim. Hangi ýrktan olduðum hepsinden daha fazla önemli. Gömmedik mi bayraklara sarýp sarmaladýðýmýz insanlýðý yeterince? Yeterince ölmedik mi? Sizce hala; Bölünmedik mi?
00:07 19.02.16 Burhan KARACA Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.