Bir emek iþçisiyim Maden ocaðýnda Yüzüm kömür karasý, alným ak Acýyý soluyorum gözlerimde Dalarým Ýpliðe baðlamýþ umutlarýmla Siyah kömüre Vurdukça büyür gözbebeklerim Asi olur kayalar Zehir zemberek kokar ölüm Vurdukça kazmayý umutlarýma Ölüm yaklaþýr sessizce Kolay olmasa gerek Ölümle rus ruleti oynamak Kan çanaðýna dönüþür Avuçlarýmda sevgi Bir kuðu gibi Ýnce ve narin olur Yer altýndayken hayaller Ve gün gelir umutlar Bir yýldýz olur kayar maden ocaðýnda Gömülür kömür karasýna sessizce 07.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet ACIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.